Exorfinen:verslavende stoffen in voeding

Korte inhoud van deze blog: 

• Wat zijn endorfinen?
• Wat zijn exorfinen?
• Wat is het probleem met exorfinen?
• Wat zijn de symptomen van endorfine-resistentie?
• Wat zijn de belangrijkste oorzaken van endorfine-resistentie?
• Vele aandoeningen worden gerelateerd aan gluten en melk

Zelden hoor je mensen beweren dat ze ‘verslaafd zijn’ aan erwtjes, meloen met gandaham of konijn met pruimen. Dat is anders met typische ‘troost-voeding’ zoals ijsroom, pizza, of -zoals bij mijn eigen mama haar boterhammen met kaas. 

Dat is geen toeval. 

Om het systeem erachter te begrijpen moet ik je eerst uitleggen wat endorfinen zijn vooraleer ik over exorfinen begin. 

Wat zijn endorfinen? 

Endorfinen zijn door het lichaam aangemaakte stoffen die ons gevoel van welzijn vergroten. Deze endorfinen worden aangemaakt door ons lichaam naar aanleiding van lichamelijke inspanning, pijn, verliefdheid en bij orgasme en werken als een natuurlijke pijnstiller, angstremmer, anti-depressivum en anti stress-hormoon. 

Endorfine activeert de neurotransmitter dopamine, die ter hoogte van de hersenen een rol speelt in het beloningssysteem daar: de natuur heeft er iets op gevonden om gedrag dat het voortbestaan van de mens waarborgt te belonen zo. 

Maar endorfinen hebben nog meer belangrijke functies: ter hoogte van de hormonen onder meer met betrekking tot de vruchtbaarheid en het vrijgeven van insuline (hersen-)cel-aanmaak en -herstel, geheugen en stressbestendigheid en het verminderen van allergische reacties. 

Chemisch lijkt de stof endorfine wat op morfine: een pijnstillende en verslavende stof. Bij een tekort aan endorfinen ga je je minder tevreden en gemotiveerd voelen, een tekort aan endorfinen kan je verwachten na een langdurige periode van te weinig beweging en intimiteit. 

Maar ook een teveel aan exorfinen kan hier een nadelige rol in spelen. 

Wat zijn exorfinen? 

Exorfinen zijn uit voeding afkomstige deeltjes uit zuivel, soja, spinazie en gluten die onvoldoende verteerd werden. Exorfinen zijn - net als endorfinen - stoffen die in chemisch opzicht op morfine lijken. 

Wat is het probleem met exorfinen? 

Het probleem is dat de lichaamsvreemde stoffen zoals exorfinen en pijnstillende medicatie zó hard op onze door het lichaam aangemaakte endorfinen lijken, dat deze de plaats innemen op de receptoren die bedoeld zijn voor de endorfinen. 

Receptoren zijn eiwitten waar een specifiek molecuul aan kan binden. De meeste endorfinen-receptorplaatsen bevinden zich de hersenen, de darmen, de witte bloedcellen, het beenmerg en het ruggenmerg. Bij een teveel aan exorfinen, door langdurende pijnstillende medicatie of langdurig ontoereikende vertering van de bovengenoemde voeding kan er een exorfinen-overbelasting ontstaan met endorfine-resistentie als gevolg. 

Naast de negatieve werking hiervan op hormonaal vlak en verminderde celregeneratie, hersenfunctie en stressbestendigheid wordt ook de vrijgave van zowel dopamine als serotonine geblokkeerd bij endorfine-resistentie. 

Wat zijn de symptomen van endorfine-resistentie?

Endorfine-resistentie kan je herkennen aan de volgende klachten: 

1. vermindering van 

• libido 
• immuniteit 
• geluksgevoel 
• geheugen 
• concentratie 
• slaap 
• eetlust 
• temperatuurregulatie 
• stressbestendigheid 

2. verhoging van uitstelgedrag 

Wanneer deze situatie langdurig is kan dit leiden tot vermoeidheid, depressie, slapeloosheid, depressie, agressie, verhoogde behoefte aan suiker tot dwangmatige eetstoornissen toe, een verhoogde spierspanning/pijngevoeligheid en auto-immuunziekten. 

Wat zijn de belangrijkste oorzaken van endorfine-resistentie? 

Een tekort aan beweging en/of intimiteit 

Dit kan leiden tot een verhoogde trek in ‘verslavende’ troost-voeding die rijk is aan exorfinen. 

Langdurig gebruik van pijnstillers 

Mensen die langdurig worden behandeld met pijnstillers krijgen eerder een endorfine-resistentie.

Gluten

Door manipulatie van tarwe-gewassen zijn de tarwehalmen nu veel korter en steviger, zodat bij regenval de oogst minder snel mislukt. Het grote nadeel is dat tarwe hierdoor nu veel meer gluten bevat dan vroeger, waardoor onze verteringscapaciteit om deze gluten af te breken bij vele mensen ontoereikend is geworden, met alle gevolgen vandien. 

Melk 

Ook onze melk is niet meer dezelfde als vroeger, de melk(producten) die we nu in de winkel vinden bevat veel meer exorfinen dan de oorspronkelijke variant. Kaas kan je beschouwen als geconcentreerde melk; het is meteen te begrijpen waarom mensen zo’n zin  kunnen hebben in pizza en spaghetti.

Lees ook het blog ‘Het grote verschil tussen A1 en A2 melk’.

Vele aandoeningen worden gerelateerd aan gluten en melkproducten 

Aandoeningen zoals diabetes,CVS, fibromyalgie, dementie, eczeem, psoriasis, epilepsie en (reumatoïde) artritis worden - onder meer - gerelateerd aan gluten. Ondanks de omvangrijke wetenschappelijke kennis hierover, wordt hier verder weinig mee gedaan teneinde deze te behandelen of te voorkomen.De reguliere medische opleidingen schenken nog steeds bijzonder weinig aandacht aan voedings-gerelateerde pathologie.